Monday, September 22, 2008

Γιώργος Αλ. Γράτσος

Γιώργος Αλ. Γράτσος

Ο Γιώργος Αλ. Γράτσος, ο σημερινός πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος κατάγεται από το νησί του Οδυσσέα και ως απόγονος του πολυμήχανου αυτού ταξιδευτή και θαλασσοπόρου συνεχίζει επάξια τη ναυτική πορεία του.
Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στο τιμόνι του ανώτερου συλλογικού οργάνου του εφοπλισμού, που στις τάξεις του περιλαμβάνει όλες τις κατηγορίες των πλοίων. Ουσιαστικά ο Γ. Αλ. Γράτσος στις δύο θητείες του στο Ν.Ε.Ε έχει αναλάβει το ρόλο του εκπροσώπου του ελληνικού εφοπλισμού και γενικότερα της ναυτιλίας. Η φωνή του και συχνά πυκνά από την αρθρογραφία του στην παραδοσιακή εφημερίδα «Εστία» θίγει, αναδεικνύει, καυτηριάζει, προτείνει λύσεις για τα θέματα της ελληνικής ναυτιλίας. Το όνομα Γράτσου είναι σχεδόν ταυτισμένο με το Ναυτικό Επιμελετήριο, αφού και ο πατέρας υπηρέτησε επί 14 χρόνια τον θεσμό της ναυτιλίας και τώρα ο γιος θα συμπληρώσει οσονούπω τα 8 χρόνια στη θέση του προέδρου.Πρόδρομος της ναυτιλιακής παράδοσης είναι ο Γεώργιος Γράτσος που γεννήθηκε το 1869. Έγινε πλοίαρχος και το 1907 μαζί με τα αδέλφια της γυναίκας του, Πολυξένης, το γένος Δρακούλη αγόρασαν έξι πλοία, στα οποία έδωσαν ιστορικά ονόματα του νησιού τους. Τα πλοία ονομάσθηκαν «Οδυσσεύς», «Μέντωρ», «Τηλέμαχος», «Πολύκτωρ», «Μήριτος» και «Λαέρτης». Το 1924, ο Γεώργιος Γράτσος, ίδρυσε δική του εταιρεία, μαζί με τα τέσσερα παιδιά του. Τον Κωνσταντίνο που γεννήθηκε το 1902 είχε ειδίκευση στα ναυτι¬λιακά και διεδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στην εξασφάλιση των 100 Liberties από τους Έλληνες εφοπλιστές. Τον Πάνο, που γεννήθηκε το 1908 και ο οποίος συμμετείχε και αυτός στην οικο¬γενειακή ναυτιλιακή εταιρεία. Τον Δημήτριο που γεννήθηκε το 1904 και πέθανε το 1984. Και τον Άλκιμο.Ο Άλκιμος Γράτσος, διετέλεσε πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος επί 14 συνεχή χρόνια, από τον Ιούλιο 1963 μέχρι τον Ιανουάριο του 1977 και υπήρξε από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του ελληνικού εφοπλισμού μεταπολεμικά. Γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1907 στην Ιθάκη. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και της Ζυρίχης, όπου και αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Χημικής Σχολής. Διετέλεσε και αντιπρόεδρος στην Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, ενώ συμμε¬τείχε στα διοικητικά συμβούλια της επί 22 χρόνια. Ο Άλκιμος Γράτσος, εκτός από τη ναυτιλία δραστηριοποιήθηκε και στη Βιομηχανία. Ίδρυσε τη βιομηχανία χαρουπιών ΒΙΧΑΡ. Στη διάρκεια της Κατοχής, ανέπτυξε αντιστασιακή δραστηριότητα και συνελήφθη από τους Γερμανούς και φυλακίσθηκε στις φυλακές Αβέρωφ, από τον Νοέμβριο του 1941 μέχρι τον Ιανουάριο του 1942, με την κατηγορία ότι «υπέθαλψε στρατιώτες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας». Αθωώθηκε από το Στρατοδικείο και αποφυλακίσθηκε. Το 1950 εξελέγη μέλος της Ε.Ε.Ε. και παρέμεινε μέχρι το 1961. Την περίοδο 1971 – 1974 ορίσθηκε αντιπρόεδρος της. Όπως αναφέρουν ιστορικοί της ναυτιλίας ήταν «ένας από τους οραματιστές της μεγάλης ελληνικής ναυτιλίας». Πέθανε στις 23 Ιουλίου 1987.Ο Γεώργιος Αλ. Γράτσος γεννήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1942, και εξελέξη για πρώτη φορά στις 16 Φεβρουαρίου 1996 πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και ανέλαβε ξανά την προεδρία μετά τον ξαφνικό θάνατο του Σπύρου Αλεξανδράτου. Είναι απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών. Σπούδασε Ναυπηγός-Μηχανολόγος στο ΜΙΤ της Αμερικής.Ο Γεώργιος Αλ. Γράτσος πιστεύει ότι «οι εφοπλιστές είναι πρωταγωνιστές στην εξωστρέφεια». Την άποψη του αυτή την στηρίζει στο εξής επιχείρημα: «Η ναυτιλία είναι εκ της φύσεώς της εξωστρεφής και παγκοσμιοποιημένη, ιδίως η Ελληνική ναυτιλία που είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο». «Ξέρουμε, πιστεύουμε και είμαστε πρωταγωνιστές στην εξωστρέφεια», επισημαίνει συχνά ο πρόεδρος του Ν.Ε.Ε.. Σ τη νέα του θητεία, έχει καταθέσει προς την ελληνική κυβέρνηση επανειλημμένες προτάσεις, υπομνήματα και μελέτες και ολοκληρωμένο σχεδιασμό,, ώστε ο Πειραιάς, να μετεξελιχθεί σε ναυτιλιακό και οικονομικό κέντρο, καθώς να ενισχυθεί η εξέλιξη όλων των λιμανιών της χώρας μας, αλλά και η δημιουργία άλλων, ως διαμετακομιστικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου, τού Ευξείνου Πόντου και των Βαλκανίων.Ο Γ. Γράτσος ωστόσο πιστεύει ότι πολλά πρέπει να γίνουν ακόμα για να μπορέσει ή Ελληνική (Ελληνικής σημαίας και Ελληνόκτητη) ναυτιλία να συνεχίσει να είναι στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης και να προσφέρει το δυνατόν περισσότερα σε όφελος της Εθνικής οικονομίας. Βασικό στοιχείο, υποστηρίζει, είναι η ύπαρξη επαρκούς αριθμού κατάλληλα εκπαιδευμένων, με γνώσεις αιχμής, Ελλήνων αξιωματικών για να μην χαθεί η ποιοτική Ελληνική ναυτική τεχνογνωσία και με αυτήν, σύντομα, η ναυτιλία μας. Σήμερα, τονίζει, οι ελλείψεις καταλλήλων Ελλήνων αξιωματικών είναι ανησυχητικές και εξηγεί: «πολλοί συνάδελφοι για να κινήσουν τα πλοία τους προσανατολίζονται όλο και περισσότερο στη χρησιμοποίηση ξένων αξιωματικών. Αυτό μακροχρόνια θα βλάψει την Ελληνική οικονομία».Ο Γ. Γράτσος πιστεύει ότι «το ΝΕΕ θα μπορούσε να είναι ο πολυτιμότερος σύμβουλος της Πολιτείας για την ανάπτυξή της ναυτιλίας και έτσι να αποφευχθούν οι γνωστοί μικροπολιτικοί σκόπελοι που μαστίζουν την Ελληνική οικονομία». Επίσης υποστηρίζει ότι «ευχή όλων είναι η Ελλάδα να γίνει το οικονομικό και ναυτιλιακό κέντρο της Μεσογείου» και προσθέτει: «με «ευχές όμως αυγά δεν βάφονται. Η ναυτιλία αγοράζει υπηρεσίες. Για να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη για την Ελλάδα πρέπει οι υπηρεσίες αυτές να εξυπηρετούν τις ανάγκες της και να έχουν την απαραίτητη ποιότητα. Ατυχώς στην Ελλάδα δεν κατορθώσαμε να αναπτύξουμε, στον απαραίτητο εκείνο βαθμό, και να πείσουμε για την εδραίωση υπηρεσιών που θα χρησιμοποιούσε η ναυτιλία, όπως άλλες χώρες με μικρότερη από εμάς ναυτιλία. Δεν έχουμε καταφέρει να διατηρήσουμε ανταγωνιστική ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία για, ως φαίνεται, συντεχνιακούς λόγους αν και υπάρχει από παλαιότερα η υποδομή. Ας σημειωθεί ότι η θέση της Ελλάδος πλεονεκτεί στην περιοχή. Με κατάλληλα κίνητρα θα μπορούσαμε παράλληλα να αναπτύξουμε και άλλες περί το πλοίο ελαφρές βιομηχανίες».Ο Γ. Γράτσος δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στην ιστορία της ναυτιλίας και με παράπονο υποστηρίζει: «Παρ’ όλη την μακραίωνη ναυτική μας ιστορία δεν έχουμε δημιουργήσει αντίστοιχο μητροπολιτικό Ναυτικό Μουσείο το οποίο να καταγράφει και να εκθέτει για τις επόμενες γενιές την ναυτική ιστορία της Ελλάδας, και να προσελκύει το ενδιαφέρον τρίτων. Τα σημερινά εκθέματα, αλλά και οι χώροι που στεγάζονται, δεν είναι αντάξια της πρώτης ναυτιλίας του κόσμου, αλλά ούτε και της προσφοράς της στην Ελλάδα. Ο χώρος για την δημιουργία ενός τέτοιου Μουσείου έχει παραχωρηθεί εδώ και πολλά χρόνια στο Άλσος Ναυτικής Παράδοσης όπου δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα, υπάρχουν μόνο πλωτά εκθέματα ελλείψει χρημάτων για την ανέγερση του Μουσείου». Μιλώντας την Ημέρα του Ελληνικού Εμπορικού Ναυτικού στις 30 Μαρτίου 2007 ο Γ. Γράτσος αναγνώρισε ότι «το Ελληνικό εμπορικό ναυτικό είναι δημιούργημα του Ελληνικού επιχειρηματικού δαιμονίου σε συνδυασμό με την ναυτοσύνη των Ελλήνων ναυτικών». Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια και ταυτόχρονα και μια παρακαταθήκη για το μέλλον.

No comments: